W książce zaprezentowano wyniki badań przeprowadzonych za pomocą wywiadów pogłębionych z osadzonymi z zakładów karnych, którzy dawniej byli już podsądnymi sądów dla nieletnich. Są to zatem osoby, które z prawnokarnego punktu widzenia dowodzą porażki w polu prowadzonej wobec nich w przeszłości resocjalizacji.
Założono jednak, co finalnie okazało się stosownym przypuszczeniem, że osoby takie mogą dostarczyć ważnych informacji o wydajnej resocjalizacji, ponieważ mają jednocześnie pozytywne, jak i negatywne doświadczenia z resocjalizacją w okresie, gdy były nieletnie.
Jako osoby osadzone dysponują nieszablonową wiedzą na temat tego, z czego nie udało im się skorzystać w zakresie oferowanej im resocjalizacji i dlaczego doszło w ich życiu do przestępczości powrotnej.
