O chłopcu, który szukał siebie

Przypadkowe spotkania mają moc zmieniania życia

Pasażerów pociągu jadącego do Polski z Berlina tuż po przekroczeniu granicy spotyka niemiła niespodziewanka: na skutek awarii lokomotywy są zmuszeni spędzić całą noc w okolicach remontowanego mostu. Jeden z nich, ksiądz Cyryl, proponuje szóstce swych towarzyszy podróży, żeby każdy opowiedział najszczególniej niesamowitą historię ze swego życia.

Gdy pasażerowie zaczynają się zwierzać, dowiadują się, że łączy ich więcej niżeli mogliby się spodziewać. Nie każdy okazuje się także taki, jakim się wydawał – nawet ksiądz nie jest do końca święty… Szczere rozmowy konkretnie wpływają na światopogląd pasażerów. Jak skończy się dla nich ta wyjątkowa noc?

Po korytarzu zaczęli kręcić się ludzie. Po kilku minutach wsłuchiwania się w prowadzone tam rozmowy sami zaczęliśmy się zastanawiać, dlaczego stoimy. Już cały wagon szumiał od rozmów. Byliśmy w ostatnim z nich, dwa ostatnie za nami przedziały zajmowała młodzież niemiecka. Ktoś otworzył drzwi wagonu i zeskoczył na kamienie. Chłopiec wyjrzał przez okno. Po kilku minutach usiadł i szepnął coś mamie do ucha.
– Jak ruszymy – odpowiedziała półgłosem.
– ale my nie ruszymy.
– Siedź spokojnie, pociąg ruszy, wtedy pójdziemy.
Chłopak z dziewczyną wyszli na korytarz na papierosa. Nie minęła minuta, gdy dziewczyna otworzyła drzwi do przedziału i z uśmiechem pełnym zdziwienia oznajmiła:
– Nie ma lokomotywy.