Buczacz, drobne kresowe miasteczko, dziś należy do Ukrainy. Założyli je Polacy, a obok nich mieszkali tu Żydzi i Rusini. Wybitny historyk Omer Bartov z imponującą precyzją i z dystansem analizuje kształtowanie się relacji między nimi, odtwarza codzienność, opisuje, jak poprzez kilka stuleci, pomimo różnic religijnych i etnicznych, wytwarzając odrębne opowieści o przeszłości, inaczej rozumiejąc teraźniejszość i całkowicie odmiennie planując przyszłość, żyli obok siebie polscy, ukraińscy i żydowscy mieszkańcy. I zadaje pytanie: jak doszło do ludobójstwa?
Badając dzieje Buczacza, autor przygląda się narastaniu napięć, które przerodziły się w okrucieństwo, przemoc i zdradę. Nie szczędzi słów krytyki ani polskiej polityce wobec mniejszości narodowych, ani ukraińskim nacjonalistom zainfekowanym nazizmem, nie unika również pokazywania ciemnych stron społeczności żydowskiej.
Sam przyznaje,impulsem do napisania tej książki były wspomnienia jego matki, która zapamiętała Buczacz z dzieciństwa. Praca nad „Anatomią pewnego ludobójstwa” zajęła mu dwie dekady. Przeszukał liczne archiwa, odnalazł nietknięte dokumenty, dotarł do wielu żyjących ocalałych i setek relacji, których zbieranie rozpoczęto jeszcze przed zakończeniem wojny. Dzienniki, sprawozdania, zeznania sądowe, publikowane i niepublikowane wspomnienia – wszystko to składa się na wielowymiarowy i trudny obraz wzajemnych stosunków między Polakami, Żydami i Ukraińcami z Buczacza.
„Bartov łączy perspektywę historyczną z drobiazgową rekonstrukcją osobistych losów sprawców i ofiar Holokaustu. To lokalna opowieść pomagająca nam w zrozumieniu wielkiej historii. Doskonała książka napisana poprzez jednego z najlepszych współczesnych historyków.” prof. Jan Tomasz Gross
„Pasjonująca, ambitna i mistrzowsko napisana książka […]. Relacjonując przerażające dzieje Buczacza, Bartov umieszcza zagładę Żydów w długiej historii ludobójstwa, która wcale nie dobiegła końca, i ostrzega przed fanatyzmem groźnym zawsze, bez względu na czas i miejsce.” Tom Segev
„„Anatomia pewnego ludobójstwa” to szczególny rodzaj pomnika. Z jednej strony – akt synowskiej pobożności, opowieść o przesiąkniętej krwią ojczyźnie rodziców autora. Z drugiej – znaczący wkład w dokumentację konfliktów narodowościowych i świadectwo brutalnej przemocy. Książka Bartova to wstrząsające przypomnienie, jak prosto sąsiedztwo przeradza się we wrogość, która niszczy równocześnie życie jednostki, jaki i losy krajów […]. Historia jest u Bartova nie tylko przypomnieniem, jest także ostrzeżeniem.” „Wall Street Journal”
„profesjonalne studium historii Buczacza. Książka, w której wnikliwość badań naukowych zbratała się z pisarską biegłością, dając przykład tego, co najkorzystniejsze we współczesnej literaturze historycznej dotyczącej Holokaustu.” Christopher R. Browning
„Głęboka, napisana ku przestrodze książka prezentująca, jak pokój stopniowo zamieniał się wojnę, gdy wściekłość rosła, a sąsiedzi s...
