Niniejsza rozprawa jest poświęcona zagadnieniu optymalizacji zarysu południka wypukłego dna zamykającego walcową powłokę cienkościennego zbiornika ciśnieniowego poddanego obciążeniu statycznemu. Tego typu zbiorniki posiadają wyjątkowo duże zastosowanie – służą do przechowywania i transportu wszystkich płynów, czyli cieczy i gazów.
Po wstępie i przeglądzie literatury przedstawiono teoretyczne podstawy umożliwiające osiągnięcie celu niniejszej pracy. Przeważnie zaprezentowano podstawy opisu geometrii powierzchni odkształconej, ponieważ powłokę cienkościenną można zdefiniować, wyznaczając jej powierzchnię środkową, czyli umowną powierzchnię usytuowaną w połowie grubości powłoki rzeczywistej.
W dalszym ciągu przedstawiono bezmomentową teorię powłok obrotowych oraz jej zwiększenie o teorię zaburzeń brzegowych, umożliwiającą uwzględnienie zginania powłoki. W kolejnym rozdziale przekazano ogólny matematyczny opis zagadnienia optymalizacji i sformułowano go dla szczególnego przypadku optymalizacji wypukłego dna zbiornika.
Następnie przedstawiono wzory na bezwymiarowe naprężenie zredukowane wywołane w powłoce obrotowej obciążonej ciśnieniem wewnętrznym. Kolejny rozdział posiada sformułowanie problemu stateczności wypukłego dna zbiornika obciążonego ciśnieniem wewnętrznym lub zewnętrznym.
podano kinetyczne i statyczne kryterium stateczności oraz energetyczne sformułowanie kryterium statycznego. Na koniec zaprezentowano równanie stateczności powłoki niewiele wyniosłej, za taką bowiem można uznać rozpatrywany zbiornik.
Wymienione podstawy teoretyczne posłużyły do przeanalizowania trzech wariantów kształtowania zarysu dna zbiornika. Pierwsze dwa typy zostały zdefiniowane za pomocą szeregów trygonometrycznych, trzeci natomiast wyrózniono przy pomocy wymiernej funkcji Béziera.
W każdym przypadku celem było wyznaczenie południka dna o realnie najmniejszej głębokości względnej z zachowaniem naprężenia zredukowanego nieprzekraczającego poziomu właściwego dla walcowej części powłoki zbiornika.
Dla znalezionych optymalnych wariantów dna wskazano stany krytyczne. W rozprawie zamieszczono dodatkowo uwagi na temat technologii i warunków produkcji den zbiorników, które powodują,zarys gotowego dna jednak różni się od trafnego kształtu zdefiniowanego na drodze teoretycznej.
Rozprawę kończą podsumowanie i wnioski.
