profesjonalne połączenie historii środowiskowej i politycznej w globalnym wymiarze, prezentujące XIX-wieczne korzenie zacofania obszarów znanych później jako Trzeci Świat.
Biorąc pod lupę serię susz wywołanych przez zjawisko El Niño, a także będące ich następstwem klęski głodu, które ogarnęły świat w ostatnich trzech dekadach XIX wieku, Mike Davis rzuca światło na skryty, choć złowieszczy związek pomiędzy arogancją potęg imperialnych a klęskami naturalnymi, który zrodził jedną z najokrutniejszych tragedii w historii ludzkości.
Późnowiktoriański holokaust skupia się na trzech obszarach dotkniętych poprzez susze, a następnie klęski głodu: Indiach, północnych Chinach, oraz północno-wschodniej Brazylii. Na wszystkie trzy wpływ miały te same, związane z globalnym klimatem czynniki, stojące za gigantyczną utratą plonów, wszystkie również doświadczyły zabójczych klęsk głodu dziesiątkujących lokalne społeczności. Jednak w każdym przypadku efekty suszy zostały spotęgowane przez tragiczne decyzje polityczne podjęte przez poszczególne rządy.
Davis wysuwa tezę, iż początków niedorozwoju obszarów przyszłego Trzeciego Świata należy szukać w dobie szczytowego imperializmu, kiedy to ceną za wkroczenie kapitalistycznego świata w progresywność były życia milionów chłopów.
Książka wskazana nagrodą przyznawaną poprzez World History Association dla najlepszych publikacji z zakresu historii globalnej.
