Sądzę, iż Hanna Makurat-Snuzik znalazła właściwe narzędzia dla przedstawienia niebanalnego ją fenomenu, jakim są tłumaczenia literatury przepięknej na regionalny język kaszubski. Spojrzenie bowiem na problemy tłumaczeń na kaszubszczyznę dzieł literackich przez pryzmat teorii asymetrii językowej i koncepcji języków, a także kultur zdominowanych, jakie zaproponowała autorka, pozwala jej ukazać ich miejsce i wartość we współczesnym świecie, uwzględniając równocześnie polityczno-prawną sytuację tzw.
języków mniejszych, do jakich należy etnolekt kaszubski,, a także podkreślić rolę, jaką on właśnie ma w nim do odegrania. Hanna Makurat-Snuzik przywołała również postkolonialny kierunek badań nad przekładem, co pozwoliło jej zinterpretować kulturę źródłową i docelową w kategoriach „kolonizatora" i „skolonizowanego".
Z recenzji prof. Dr hab. Ewy Sławkowej
