Prowadzone poprzez niemało lat badania udowodniły, że wielkość i jakość przestrzeni parku miejskiego ma znaczenie, nie tylko pod względem ekologicznym,na dodatek dla zaspokojenia potrzeb rekreacji człowieka.
Uzasadnione zatem jest podejmowanie tematu projektowania parków i ogrodów o rozmaitej wielkości w ujęciu hierarchicznym w skali miasta – wielkoobszarowych, dzielnicowych i kieszonkowych. W Polsce brakuje ergonomicznego modelu hierarchicznego parków i ogrodów terapeutycznych, który mógłby być wdrożony.
Projektowanie zielonych przestrzeni publicznych stanowi uzupełnienie i rozwinięcie pierwszej książki Parki i ogrody terapeutyczne zawierającej wzorzec parku terapeutycznego, który ma ułatwiać projektowanie, modernizowanie i waloryzację parków miejskich.
W tekście zawarto wskazówki poręczne, żeby umożliwić wdrożenie rozwiązań wspierających wykorzystanie leczniczych mechanizmów związanych z kontaktem z naturą. W pracy przedstawiono kanon projektowania zielonych przestrzeni publicznych – owoc wielu lat pracy autorki.
Myślą przewodnią wykorzystywania standardu jest poprawa jakości tych przestrzeni pod względem wykorzystania terapeutycznych parametry krajobrazu i promocji zdrowia. Książka ma służyć jednocześnie do celów dydaktycznych, jako podręcznik akademicki, jak i pomoc dla profesjonalistów.
Celem książki było również przedstawienie i przybliżenie czytelnikom ogólnych zasad przyjętych w branży budowlano-wykonawczej i zrozumiałych dla wszystkich uczestników procesu budowlanego. W pracy zawarto rozdział poświęcony opracowaniu graficznemu projektów zielonych przestrzeni publicznych.
