PRZYGOTOWANIE I wykorzystanie SIŁ ZBROJNYCH zestaw 2 książki 1) PRZYGOTOWANIA OBRONNE SPOŁECZEŃSTWA POLSKIEGO. Wybrane aspekty Jednym z kluczowych przedsięwzięć w dziedzinie obronnej są przygotowania obronne społeczeństwa.
[…] Działania te powinny zmierzać do złagodzenia ewentualnych cierpień fizycznych i psychicznych ludności cywilnej, wyposażenia ludzi w umiejętności, wiedzę i nawyki przetrwania w nieprzystępnych warunkach i do zabezpieczenia funkcjonowania ludności w warunkach działań wojennych.
Część z tych zagadnień Autorka uwzględniła w swej monografii, ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień edukacji obronnej oraz działań organizacji pozarządowych w tym zakresie. Praca ukazuje wiedzę o teoretycznych i normatywnych podstawach obronności oraz efekty analiz historyczno-porównawczych w Polsce.
prof. Dr hab. Inż. Waldemar Kitler Monografia stanowi ważną część dotychczasowego dorobku Autorki oraz finalizuje jej badania dotyczące określenia miejsca i roli społeczeństwa polskiego w procesie przygotowań obronnych w niemilitarnej części systemu obronnego państwa.
Opracowanie mieści dane o teoretycznych i normatywnych podstawach obronności oraz rezultaty analiz historycznych, podczas których porównywano cykl przygotowań obronnych społeczeństwa polskiego w trzech okresach: II RP, PRL oraz po 1989 roku.
Zawarte w publikacji wnioski wskazują na znaczne znaczenie przygotowań obronnych społeczeństwa polskiego w systemie obronnym państwa. Wskazują na dodatek na potrzebę stworzenia spójnego systemu prawnego obejmującego współpracę pomiędzy organizacjami pozarządowymi a wojskiem oraz administracją publiczną w obszarze przygotowań obronnych w Polsce.
W pełni należy zgodzić się z oceną Autorki, że w ostatnim okresie „wsparcie państwa dla organizacji pozarządowych jest niewystarczające". Dr hab. Inż. Marian Kuliczkowski 2) wykorzystanie SIŁY WOJSKOWEJ W CZASIE POKOJU poprzez SIŁY ZBROJNE RP Adam Tokarczyk jest autorem opracowania „zastosowanie siły wojskowej w czasie pokoju poprzez Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej.
Wybrane problemy." Podjęta problematyka z całą pewnością warta jest omówienia, wyjątkowo pod względem podstaw prawnych. Autor szczegółowo analizuje możliwość zastosowania sił zbrojnych na lądzie, w przestrzeni powietrznej, w ochronie żeglugi i portów morskich, przypadki współdziałania Sił Zbrojnych RP ze Strażą Graniczną i Policją oraz wskazuje na uprawnienia wojska w poszczególnych stanach wspaniałych i sytuacji kryzysowej.
Co jednak widoczne, Autor skupia się na możliwości zastosowania uzbrojenia i środków przymusu bezpośredniego przez żołnierzy, wykonujących zadania w ramach wsparcia układu pozamilitarnego w czasie pokoju. Na podkreślenie zasługuje bogaty przegląd orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego i wyroków Sądu Najwyższego wykorzystanych w pracy, do których Autor odnosi się w zakresie zastosowania i wykorzystania broni poprzez Siły Zbrojne RP.
Należy zgodzić się z Autorem,konieczne jest podjęcie prac legislacyjnych, mających na celu wypełnienie luk prawnych w zakresie użycia broni przez żołnierzy oraz wprowadzenie definicji legalnych oraz – co Autor podkreśla – konieczne jest ujednolicenie definicji i dostosowanie ich do terminów użytkowanych w dokumentach NATO.
Książka bez wątpienia stanowi kompendium wiedzy na temat użycia Sił Zbrojnych RP w czasie pokoju, opisując całe spektrum sytuacji, włącznie z ich działaniem w stanach nieprzeciętnych i sytuacjach kryzysowych.
Z recenzji dr Malwiny Ewy Kołodziejczak Książka Adama Tokarczyka stanowi wartościową pozycję podejmującą problematykę użycia Sił Zbrojnych RP o charakterze pozaobronnym w czasie pokoju, gdy inne możliwości (siły, służby) okażą się lub mogą się okazać niewystarczające.
Autor rzetelnie scharakteryzował obecny stan prawny oraz orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego i wyroki Sądu Najwyższego dotyczące wykorzystania uzbrojenia i środków przymusu bezpośredniego poprzez żołnierzy wykonujących zadania w ramach wsparcia władz cywilnych i społeczeństwa w czasie pokoju.
Wskazuje tym sposobem na obecny stan rzeczy, organizację i procedury działania, nie zaniedbując przy tym wyszczególnionia luk prawnych utrudniających sprawne użycie sił wojskowych, a na ogół wykorzystanie siły i środków przymusu bezpośredniego.
Adam Tokarczyk zwraca też uwagę na niedostatki w przygotowaniu żołnierzy i jednostek organizacyjnych sił zbrojnych do realizacji zadań ratowniczych i humanitarnych. Na bazie tych rozważań sformułował wartościowe wnioski odnoszące się do usunięcia niedostatków (luk) w systemie prawnym, wprowadzenia definicji legalnych, z zastosowaniem dorobku terminologicznego w dokumentach strategicznych NATO.
Jest to wartościowa, godna polecenia książka, {pomocn|przydatn)a w szkoleniu wojsk, straży, służb i inspekcji oraz kadr administracji publicznej organizujących wspólne działania w przedmiotowym zakresie. Godna jest też polecenia w kształceniu na uczelniach wyższych na kierunkach bezpieczeństwo narodowe, wewnętrzne, zarządzanie kryzysowe i wielu innych.
Z recenzji prof. Dr. Hab. Inż. Waldemara Kitlera
