Model opieki pielęgniarskiej, skupiający się na na pacjencie, a nie na samej tylko chorobie i jej objawach, stosowany jest powszechnie w wielu krajach. Stawia on pacjenta i jego kontekst - środowisko życia, rodzinę - w centrum działania zespołu intedyscyplinarnego, uwydatniając jednostkowy charakter opieki i założenie elastycznego podejścia do podejmowania decyzji terapeutycznych.
Tym samym, model ten uwzględnia preferencje i wartości pacjenta w opiece nad nim. Ten styl pielęgnowania, czyli opieka zorientowana na osobę (ang. Patient cente-red-care), zdobywa coraz obszerniejszą popularność, opierając się na 4 zasadach etycznych, związanych z podstawowymi prawami człowieka: autonomią, dobro-czynnością, nieszkodzeniem i sprawiedliwością.
Udowodniono, że założenia takiej opieki zorientowanej na pacjenta wpływają na jakość jego życia oraz wyniki leczenia i pielęgnowania, zniżają ryzyko wystąpienia zespołu stresu pourazowego (PTSD) u pacjentów i ich rodzin, a u personelu medycznego poprawiają satysfakcję zawodową, obniżając ryzyko wypalenia zawodowego i polepszając jakość pracy.
Na podstawie takich założeń i obserwacji przygotowano niniejsze opracowanie, składające się z trzech rozdziałów tematycznych. Pierwszy rozdział skupia się na pracach opisujących opiekę medyczną, stawiającą pacjenta w centrum uwagi.
Zawarto w nim prace związane z jakością życia pacjentów w różnorodnych stanach chorobowych, aktualnymi społecznie zjawiskami związanymi z wojną na Ukrainie, kształceniu studentów pielęgniarstwa oraz opisujące zagadnienia etyczne w transplantologii.
W kontekście opieki zorientowanej na pacjenta zaprezentowano prace związane z bezpieczeństwem podopiecznych i jakości komunikacji w zespołach medycznych oraz zagadnienia kliniczne dotyczące diety w padaczce lekoopornej i alergiach.
Rozdział ten zawiera również wspomnienie o wybitnym naukowcu, profesorze Rudolfie Weiglu, który opracował szczepionkę przeciwko durowi plamistemu. Część druga monografii skupia prace badawcze i poglądowe dotyczące za-używania progresywnych zasad pielęgniarstwa w praktyce i w odniesieniu do nauki.
W tym obszarze monografii zawarto prace na temat wewnątrzszpitalnego zatrzymania krążenia, obciążeń emocjonalnych pielęgniarek, wiedzy dietetycznej i aktywności fizycznej studentów pielęgniarstwa oraz pracy zmianowej personelu pielęgniarskiego.
Opisano też zagadnienia związane z depresją u pacjentów z rakiem płuca, zespołem serotoninowym, rehabilitacji w stwardnieniu rozsianym, historii kształcenia pielęgniarek, a także szczepień przeciwko HPV.
Trzecia część monografii posiada zwykle prace w formie studium przypadku, opisujące różne rozwiązania problemów pielęgnacyjnych. Za-proponowane przez autorów opracowania rozwiązań tych problemów i zaprezentowane wyniki opieki mogą być przykładami korzystnej i wzorcowej praktyki w leczeniu i pielęgnowaniu pacjentów.
Zawarto tutaj opisy przypadków pacjentów z chorobą wrzodową żołądka, po resekcji żołądka, dziecka z przetrwałym kablem tętniczym Botalla, chorobą zwyrodnieniową stawów, po amputacji kończyny dolnej, z zapaleniem płuc, po zabiegu strumectomii, a także po częściowej resekcji tchawicy.
Monografię kończy rozdział opisujący udzielanie porady pielęgniarskiej w POZ pacjentom po przebytej hospitalizacji.
