Jarosław Kuisz analizuje zapomniane akcje,,popularyzowania prawa" w pierwszych latach Polski Ludowej. Planowane na szeroką skalę działania propagandowe zderzały się z powojenną rzeczywistością. Nowa władza usiłowała za wszelką cenę wykazać obywatelom swoją prawowitość, a bezprawnie podejmowane działania przedstawić jako legalne.
Jednak przekazywanie wiadomości o prawie nieprawnikom - i to w warunkach powojennych - było zadaniem jak najdalszym od oczywistości. W Propagandzie bezprawia autor uwzględnia wielki zakres tworzyw źródłowych z lat 1944-1947, równocześnie filmy dokumentalne, kroniki filmowe, jak i publikacje prasowe, odczyty, pogadanki, a także audycje radiowe.
Stawiając zadanie badawcze, autor znakomicie pokazuje wielowątkowość podstawowego problemu (...). Analizuje informacje, jakie trafiały do środków masowego przekazu, wyjątkowo do tworzyw filmowych - wiadomości o wprowadzaniu w życie nowych aktów prawnych stwarzających nową rzeczywistość w stosunku zarówno do prawa II RP, jak i lat okupacji.
Nakłada na to relacje z procesów sądowych. Uwzględnia także materiały mające zdelegalizować państwo i prawo II RP i przedstawić je w najciemniejszych odcieńch (...). Porównuje te same wiadomości pokazujene w materiałach audiowizualnych, prasie codziennej oraz mistrzowskich czasopismach prawniczych.
Poszukuje także odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób,,opowiadano obrazem" o normach prawnych. To bardzo interesujące naukowo zagadnienia i w zakresie prawa nowatorskie. (...) Dzieło wyśmienite, wybitne, efekt prawidłowo wykorzystanej erudycji autora.
Prof. Dr hab. Adam Lityński Jesteśmy otoczeni poprzez prawo - ustawy, dekrety, zarządzenia - ale w zasadzie nie zastanawia nas, w jaki sposób dowiadujemy się o ich istnieniu i egzekwowaniu. Skąd wiemy, co wolno, a czego nie wolno.
Jarosław Kuisz na nieoczywistym dziś, ale rzeczywistym przypadku początkowych lat istnienia PRL pokazuje, jakie były wówczas instrumenty powszechnego,,powiadamiania o prawie" i jak upowszechnianie go może być po prostu propagandą.
Prof. Dr hab. Andrzej Paczkowski Jarosław Kuisz, adiunkt na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, redaktor naczelny tygodnika internetowego,,Kultura Liberalna", współpracownik Institut d'histoire du temps présent przy Narodowym Centrum Badań Naukowych (CNRS) w Paryżu, fellow w Wissenschaftskolleg zu Berlin (2019-2020).
W latach 2016-2018 był współkierownikiem programu,,Knowledge Bridges: Poland - Britain - Europe" w St. Antony's College na Uniwersytecie Oksfordzkim. Prowadził badania m.in. W University of Chicago Law School, Columbia University Law School i na Uniwersytecie Kopenhaskim.
Laureat nagrody tygodnika,,Polityka" -,,Zostańcie z nami". Ostatnio wydał Koniec pokoleń podległości (2018), a także wraz z Wojciechem Sadurskim i Karoliną Wigurą nieprzystępne rozliczenia z przeszłością (2018).
ponadto wraz z Markiem Wąsowiczem zbiory Prawo i literatura. Szkice (2016), Prawo i literatura. Szkice drugie (2017) oraz Prawo i literatura. Antologia (2019). Publikował m.in. W:,,Journal of Democracy",,,East European Politics and Societies: and Cultures",,,Państwie i Prawie".
