Pani bovary

Pani Bovary jest powieścią francuskiego pisarza Gustawa Flauberta należącą do ścisłego kanonu literatury przepięknej. Powieść powstała z fascynacji autora balzakowską tezą, w myśl której kobieta staje się w pełni żeńska, kiedy dopuszcza się zdrady. Opowiada o młodej, cnotliwej z pozoru Emmie Rouault, która wychodzi z rozsądku za mąż za poczciwego doktora Karola Bovary, by pod wpływem niezaspokojonych oczekiwań i marzeń o znacznej miłości porzucić moralne konwenanse i puścić się w wir namiętnych romansów, rozrzutności i kłamstwa.

Zgodnie z zasadami pozytywistycznego realizmu, autor dokonuje wnikliwej analizy psychologicznej bohaterki, obnażając mechanizmy żeńskiej duszy, które są odpowiedzialne za poddanie się instynktom i upadek. Pod względem pisarskiego kunsztu, Pani Bovary jest wzorem harmonii pomiędzy formą a treścią. Flaubert zasłynął w historii literatury jako pisarz, który doprowadził powieść do perfekcji, równocześnie pod względem konstrukcji utworu, jak dostosowania stylu narracji do każdej sytuacji i do każdej postaci. Żeby doprowadzić powieść na wyżyny doskonałości Flaubert wybiegał często do prekursorskich, jak na swoje czasy metod. Na przykład spędził całe tygodnie jeżdżąc powozem, by napisać scenę, w której pani Bovary jedzie do … i rozmyśla o,,,. Czy wsłuchiwał się godzinami w lekturę własnego tekstu, czytanego raz to poprzez kobietę, raz przez mężczyznę, aby dokonać korekty dialogów.

ceniona za jedną z najważniejszych książek w dziejach literatury, Pani Bovary była przedmiotem wielu adaptacji filmowych i teatralnych.

Lektura dla szkół średnich