Ze Wstępu poprzez komunikację społeczną rozumie się najczęściej przekazywanie danych różnorodnego typu. Proces ten odbywać się może za pomocą różnych przekaźników (ludzie, media) i w rozmaity sposób. Tymi przekaźnikami i sposobami mogą być ponadto symbole.
Książka – Komunikacja społeczno–symboliczna starożytnej Krety. Próba charakterystyki okresu minojskiego ma pokazać, że już od dawien dawna komunikacja społeczna miała swoje miejsce w strukturach społecznych.
Określenie ram chronologicznych książki – od 3000 r. P.n.e. Do 1200 r. P.n.e. I miejsca odniesienia podejmowanej problematyki – Kreta, wynika ze spojrzenia na te komponenty jako na strukturę tworzącą podwaliny naszej europejskiej cywilizacji i kultury, a także z chęci przedstawienia dowodów istnienia w tamtych czasach komunikacji społecznej i wpływu owej komunikacji na współczesnych Kreteńczyków.
Poza tym, Kreta minojska to miejsce, w którym upatrywać należy podstaw naszej europejskiej komunikacji społecznej. Wszak to cykl symbolicznego porozumiewania się (komunikowania) wywarł obfity wpływ na europejskie państwa i narody, prowadząc poprzez wieki do ich rozwoju.
Zmiany zachodzące w sposobie komunikowania się, w samych formach przekazywania danych i tworzenia przeróżnych typów relacji w ciągu tysiącleci, skłaniają do ulepszonego przyjrzenia się wzorom kulturowym i nie tylko, dawnych praktyk komunikacyjnych.
Taki sposób spojrzenia na opisywaną problematykę daje cenne świadectwo dla antycznej wiedzy oraz stanowi ważną płaszczyznę dla zrozumienia istoty współczesnych sposobów komunikowania się i kodów kulturowych.
Pozwala to na dokonanie analizy sposobów postrzegania przez tamtejsze społeczeństwo porozumiewania się, a także organizowania przekazywanych danych. W tym celu konieczna jednak wydaje się szczegółowa analiza poszczególnych technik i zwyczajów komunikacyjnych, co wymaga skoncentrowania się na sposobach przekazywania informacji różnorodnego rodzaju, wśród których znajdują się: przekaz słowny, system pisma, przekaz niewerbalny, komunikacja odnosząca się do kultu zmarłych i pomieszczeń grzebalnych, czyli kontakt ludzi z bóstwami i związane z tym przejawy kultu jak jeszcze składania ofiar oraz przekaz za pomocą dzieł sztuki.
Ważnym okazuje się ponadto przeanalizowanie zastosowania środków komunikacyjnych dla różnych celów i odnoszących się do potężnych aspektów.