Budowle innych kultur, jak kraje Arabskie, Indie, Chiny, Japonia, czy Ameryka Środkowa i Południowa (Majowie, Inkowie, Aztekowie) miały charakter "ducha czasu i miejsca", kształtowany poprzez dominujące religie (Hinduizm, Buddyzm, Islam, Shinto i inne).
Nie miały jednak dużego wpływu na style architektury ogólno światowej tzw. "historycznej", która z czasem przeniosła się na tamte tereny uwzględniając lokalne tradycje i zapotrzebowania. Sztuka Egiptu i Azji Zachodniej miała wpływ na architekturę Starożytnej Grecji, co w efekcie wpłynęło na rozwój stylów architektury świata zachodniego.
Natomiast architektura Wschodu, o charakterze odmiennym od zachodniej, nie szczególnie odpowiadająca gustom Europejczyków została poprzez nich nazwana "niehistoryczną". Nie mogąc konkurować ze spontanicznym i innowacyjnym rozwojem architektury w krajach chrześcijańskich, nie weszła w zakres zainteresowań z punktu widzenia postępu budowlanego, gdyż znaczącą jej cechą był brak innowacji konstrukcyjnych.
