Historia sztuki mariana sokołowskiego Universitas

Książka jest kompleksową rekonstrukcją paradygmatu historii sztuki uprawianej poprzez jej pierwszego profesora akademickiego – Mariana Sokołowskiego. Autorka odchodzi od biograficzno-faktograficznego uprawiania historii dyscypliny, próbując jednocześnie wskazać na możliwości interpretacyjnego zastosowania nie tylko źródeł archiwalnych, publikacji,w dodatku tzw. Cichych dyskursów. Podzielona na trzy znaczne części publikacja porzuca dodatkowo utarte schematy myślenia o początkach historii sztuki w Polsce i na świecie, wpisując ją na powrót w sferę głębokiego kulturowego i społecznego zaangażowania. Za punkt wyjścia dla książki autorka przyjęła obecną w XIX-wiecznej historiografii artystycznej metaforę ogrodu sztuki i roślin/artefaktów pielęgnowanych i poznawanych poprzez historyka sztuki. Dlatego część pierwsza publikacji prezentuje w sposób wyczerpujący zagadnienia badań nad pojedynczym dziełem sztuki, starając się rozwikłać skomplikowaną sieć zależności od niemieckiej historii sztuki i przewartościowując podkreślane dotychczas związki historii sztuki Mariana Sokołowskiego ze środowiskiem wiedeński. Gromadzi w dodatku wielkie studium dotyczące mediów użytkowanych w dydaktyce historiografii artystycznej i esej dotyczący znaczenia ich wyboru dla paradygmatu naukowego. W części drugiej czytelnik wynajdzie analizę teorii historycznego rozwoju form artystycznych, przeprowadzoną na podstawie badań tekstów, wyborów dydaktycznych i dyskursu muzealnego. Część trzecia podsumowuje rolę historii sztuki w życiu społecznym i unikalnym rodzaju samoedukacji, czerpanej z niemieckiego pojęcie Bildung.

Autorka jest historykiem sztuki i absolwentką filozofii. Aktualnie zawodowo związana jest z Instytutem Historii Sztuki UJ. W zakres jej zainteresowań od wchodzi teoria i filozofia sztuki, metodologia historii sztuki, sposoby prezentacji i reprodukcji dzieł sztuki i ich konsekwencje ontologiczne i epistemologiczne.