Tom ten jest pokłosiem przygotowanej na Uniwersytecie Wrocławskim konferencji naukowej poświęconej twórczości Tadeusza Różewicza. Chcieliśmy, aby nad Różewiczem zastanowili się uczeni z przeróżnych pokoleń i ośrodków uniwersyteckich, preferujący - co pokaźne - najróżniejsze metody opisu. Omawianą w trakcie obrad wielość i wielorakość różewiczologicznej problematyki spróbowaliśmy uporządkować według trzech zagadnień.
Na początek wybraliśmy t e k s t. Tekst Różewicza pozostaje bowiem kwestią sporną już u swych podstaw. W późnej twórczości poety pojawia się nawet podwójny oryginał. A utwory wydane w ciągu dziesięcioleci wcześniejszych poniekąd przestają być pewnikiem.
Tekstem, przez tekst wchodzi Różewicz w k u l t u r ę. Pisarstwo jego istnieje i znaczy wśród mnogości jej przejawów i języków. Autor podejmuje wątki filozoficzne, estetyczne, ideologiczne...
Istniejąc w kulturze i przemawiając jej językiem, indywidualizowanym we własnym pisarstwie, Różewicz sytuuje się wobec i n n y c h. Zwykle innych pisarzy, z którymi łączy się w relacjach międzytekstowych, ale w inności określa się także Różewiczowski bohater i podmiot.
