poprzez ostatnich sto pięćdziesiąt lat w filozofii zaszły olbrzymie zmiany, dotyczące nie tylko poruszanych przez nią tematów,w dodatku sposobu jej uprawiania. Ta zwykle prywatna i swobodna refleksja ludzi kierowanych naturalną ciekawością i potrzebą badania fundamentalnych zagadnień stopniowo przekształciła się w zwyczajną profesję, uprawianą pod patronatem i nadzorem instytucji, przeważnie państwowych, ocenianą i wynagradzaną niczym praca etatowych urzędników.
Choć liczba publikacji filozoficznych stale rośnie, chociaż mnożą się rankingi i listy specjalistycznych czasopism i wydawnictw, jakość tej produkcji jest coraz słabsza i bez dwóch zdań nie nieprzemijalna.
Zwykły człowiek, który oczekiwałby przynajmniej prób odpowiedzi na konwencjonalne filozoficzne pytania, może poczuć się zawiedziony, a ktoś, kto zna klasyków – znudzony i poirytowany. Jeśli od razu nie spotka się z deklaracją,klasyczne pytania są przestarzałe, będzie miał do czynienia albo z ubranymi w uczony żargon banałami, albo mętnymi zaklęciami, albo scjentystyczną paplaniną, małpującą metody i język nauk przyrodniczych albo społecznych.
Jeśli dodamy do tego wszechobecne myślenie proceduralne, znajdujące wyraz w tym, iż ludzie rozumują i wyrażają się tak, jak nienaturalna inteligencja, okaże się, iż w tej ciekawej epoce, w której żyjemy, myśl filozoficzna przeżywa głęboki regres.
skatalogowane w tym tomie teksty są próbą odpowiedzi na pytania o źródła i naturę kryzysu filozofii. Odpowiadając na nie, autor rozważa założenia i wartości leżące u podstaw powszechnie dziś przyjmowanego obrazu świata, technokratyczne i demokratyczne przesądy, których nie tylko nie kwestionuje się,typowo nie dostrzega i samoczynnie uznawane autorytety, kontrolujące przekaz informacji.
Refleksja nad tymi zjawiskami pozwala zrozumieć, dlaczego tak rzadką postawą są dziś w filozofii sokratejska krnąbrność i sceptyczny dystans. Damian Leszczyński – profesor filozofii, publicysta, tłumacz, autor licznych publikacji naukowych z zakresu teorii poznania, filozofii nauki i filozofii polityki, a także esejów i prac popularnonaukowych.
Ważniejsze książki: Ciągłość i zerwanie w historii wiedzy (2008), Struktura poznawcza i obraz świata (2010), Realizm i sceptycyzm (2012), Demon zwodziciel (2015), Polityczna eschatologia (2018).
