Monografia jest poświęcona literackiemu obrazowi Lwowa, łączy świeże spojrzenie na pogranicze kultur, gdzie problemy pamięci kulturowej, historycznej i postpamięci, w tyglu wspomnień, odczytywaniu i podtrzymywaniu pamięci, dezideologizacji i dehierarchizacji myślenia i rehabilitacji tego, co było przemilczane czy zakazane są kluczowe.
Analizie zostały poddane wybrane polskie, ukraińskie i rosyjskie teksty literackie powstałe w XX i XXI wieku. Podjęte rozważania stanowią próbę uchwycenia ogólnych dyskursów o Lwowie i tworzenia jego mitu/mitów i przeanalizowania, w jaki sposób autorzy polscy, ukraińscy i rosyjscy odkrywają i postrzegają tę niezwykłą przestrzeń.
W publikacji przeprowadzono jeszcze analizę, w jaki sposób problem „obcości" i/lub „inności" znajduje odzwierciedlenie w tekstach literackich, a także w jaki sposób autorzy kreują obraz innych narodowości.
