Publikacja dotyczy zwykle krajów Europy Wschodniej, niezwykle nowo powstałych państw byłego Związku Radzieckiego: Federacji Rosyjskiej, Ukrainy, Białorusi,, a także państw bałtyckich – Litwy, Łotwy i Estonii.
Granice chronologiczne publikacji obejmują okres od przeciętniewiecza do czasów najnowszych. Cechą charakterystyczną rozwoju administracji i myśli administracyjnej krajów Europy Wschodniej jest to, iż w ciągu prawie dwóch-trzech wieków znajdowały się one w jednym organizmie państwowym, którym było Cesarstwo Rosyjskie (później – Związek Radziecki).
W ciągu XIX wieku wszelkie dawne odrębności, nawiązujące do tradycji własnej administracji państwowej, zostały zniwelowane poprzez carat, zwłaszcza gdy chodzi o Ukrainę czy Litwę, administracja których wzorowała się na tradycji Rzeczypospolitej.
Rozwijała się więc w kierunku państwa prawnego, które stworzyło model ustrojowy, stanowiący do dziś najlepszą formę sprawowania rządów. Cezurą górną publikacji jest początek lat dwudziestych XX stulecia.
Był to okres stabilizacji politycznej na terenach Europy Wschodniej i kształtowania się państwa totalitarnego w Rosji Radzieckiej (od 1922 roku ZSRR), które na niemało następnych dziesięcioleci narzuciło własny model ustroju podbitym narodom
