Pamiętniki są dla historyka źródłem stanowczo atrakcyjnym i wartościowym. W przeciwieństwie do źródeł urzędowych zawierają oprócz faktografii także warstwę refleksyjną, zezwalającą zrozumieć sposób myślenia ludzi w przeszłości, motywy ich działania, rozterki, triumfy i rozczarowania.
Owa powłoka faktograficzna w pamiętnikach jest odmienna aniżeli w dokumentacji aktowej. Składają się na nią opisy wydarzeń pozornie błahych, czasem anegdotycznych, a w istocie ważnych dla zrozumienia różnych spraw.
Historia opisana w pamiętnikach przemawia językiem codzienności, ale w takim języku tkwi głęboka prawda o czasach i ludziach. W niniejszej książce zamieszczamy 11 tekstów wspomnieniowych opisujących przeżycia w głównej mierze z lat osiemdziesiątych XX wieku.
To okres schyłku systemu komunistycznego w Polsce, czas narodzin „Solidarności", solidarnościowego karnawału, stanu wojennego i przemian, które zachodziły w latach 1983–1990. Okres społeczeństwa alternatywnego, pracy podziemnej, przynoszących otuchę pielgrzymek papieskich i powstania pluralizmu politycznego, gdyż oprócz „Solidarności" zawiązały się wtedy inne ugrupowania podziemne i niezależne.
Publikowane pamiętniki opisują lata „burzy i przełomu" na tle prozy życia, która jednak przysparzała dużo kłopotów.
