Płynęliśmy z Wenecji do Neapolu, gdy kurs nasz przecięły tureckie okręty. Było nas wszelkiego trzy statki, za to liczba wyłaniających się z mgły ich galer wydawała się nieskończona…
(fragment książki)
XVII wiek. Młody Wenecjanin, schwytany poprzez piratów i sprzedany na targu niewolników, trafia pod dach stambulskiego uczonego. Momentalnie okazuje się, iż zdumiewająco podobni fizycznie, pan i niewolnik posiadają także wspólne pasje i zainteresowania. Na prośbę Hodży, przekonanego o wyższości europejskiego wykształcenia, Wenecjanin opowiada mu o zachodniej sztuce, nauce i technice. Role mistrza i ucznia niejednokrotnie się jednak odwrócą, a wiedza obu zostanie wykorzystana poprzez sułtana podczas wojny z Polską. Otrzymają zlecenie zbudowania fantastycznej machiny wojennej...
Ujmująca historycznym kolorytem i zręcznie wykorzystująca motyw sobowtóra opowieść o konfrontacji człowieka Wschodu z człowiekiem Zachodu. Spośród wszystkich książek Orhana Pamuka najbliższa Nazywam się Czerwień.
Pamuk potrafi opowiadać ze swadą równą Szeherezadzie. (…) To kusząco przebiegła książka (…) Jedna z tych nielicznych powieści, które otwierają drzwi do odrębnego, samowystarczalnego świata uchwyconego z nieszablonowym mistrzostwem.
Jay Parini, „The New York Times”
