W rozumieniu autora odkrycia teorii chaosu można i należy stosować w odniesieniu do zjawisk społeczno-ekonomicznych, a bardzo do badania funkcjonowania podmiotów gospodarujących. Podmioty te, ze swojej natury, stanowią wyrafinowane i nad wyraz skomplikowane systemy, łączące jednocześnie złożone charakterystyki kwantyfikatywne, jak także wiązki uwarunkowań o charakterze społeczno-psychologicznym.
Zdaniem autora, obfite znaczenie aprioryczne ma teoria chaosu jako metoda badawcza w tych systemach, w których zachowania zdają się wskazywać na losowość i nieprzewidywalność ich funkcjonowania. Jednym z takich systemów jest z pewnością sektor ochrony zdrowia w Polsce.
