W książce omówiono zagadnienia związane z zakładaniem, organizacją i funkcjonowaniem miejscowości uzdrowiskowych i kąpielisk, których niezwykle intensywny rozwój przypadł na przełom wieków XIX i XX. Przykład Sopotu i zaangażowanego w jego rozwój Edwarda Herbsta stanowił wzorzec i wyzwanie dla autorów, którzy zdecydowali się podjąć temat działalności ekonomicznej, społecznej i kulturalnej dawnych i współczesnych mecenasów.
Ważny i nośny okazał się problem społecznej odpowiedzialności biznesu wobec czynnych dziś uzdrowisk, kąpielisk i miejscowości wypoczynkowych. Nie mniej niebanalne stało się pytanie o kontekst obyczajowy „zawsze lubianych" podróży do kurortów.
Spróbowano również wyjaśnić różnice między dawną filantropią a współczesnym sponsoringiem.
