Na zarządzanie komunikacją i wiedzą w organizacji składają się ściśle ze sobą powiązane i wzajemnie zależne procesy. Z jednej strony skuteczność komunikacji, jej dwu- albo choćby wielokierunkowość zezwalają na poprawną propagację, a także zamianę danych i wiedzy.
Z drugiej strony sprawna komunikacja jest warunkowana poziomem rozwoju oraz typem kultury organizacyjnej, ale także indywidualnym podejściem i nastawieniem do niej poszczególnych osób. Bez dwóch zdań rozwojowi komunikacji sprzyja ukierunkowanie na wiedzę oraz specyfika organizacji uczącej się.
Czynnikiem hamującym zaś jest świadome ograniczanie dostępu do informacji i wiedzy, powodowane przykładowo konkretnie zhierarchizowaną strukturą organizacyjną i dyrektywnym stylem zarządzania. Celem podręcznika jest wyszczególnionie możliwości zintegrowanego podejścia, łączącego zarządzanie komunikacją i wiedzą w organizacji.
Jest on rezultatem kilku lat pracy naukowej, badawczej, a także weryfikacji praktycznej zarówno w jednostkach administracji publicznej, jak i w podmiotach prowadzących działalność gospodarczą. Za jego przygotowaniem stoją również dwa pokaźne projekty NCBiR: „Metodyka oceny ryzyka na potrzeby systemu zarządzania kryzysowego" (2013–2017), a także „Wysokospecjalistyczna platforma wspomagająca planowanie cywilne i ratownictwo w administracji publicznej RP i w jednostkach organizacyjnych Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego" (2015–2018).
