Monografia jest zbiorem teoretycznych i funkcjonalnych problemów kształtowania bezpieczeństwa podmiotów jednostkowych i zbiorowych we współczesnych uwarunkowaniach społecznych i kulturowych. Podstawę struktury treściowej monografii stanowią wyniki badań poszczególnych autorów, spójne z przyjętym humanistycznym paradygmatem bezpieczeństwa, zakładającym, że człowiek (grupa społeczna) równocześnie definiuje bezpieczeństwo, jak i aplikuje je do praktyki życia społecznego (funkcjonowania państwa).
Głównym celem publikacji jest przedstawienie humanistycznej etiologii bezpieczeństwa w interdyscyplinarnym i holistycznym wymiarze.
