Monografia jest skutkiem wieloletnich badań autora nad zagadnieniem zdolności sił zbrojnych, zwłaszcza wojsk lądowych. Autor wykazał,powiększenie potencjału wojsk lądowych, dzięki utworzeniu czwartej dywizji, przyczyniło się do zaproponowania nowego modelu przygotowania i prowadzenia walki poprzez komponent wojsk lądowych w operacji.
sugestia zmian dotyczy najczęściej ugrupowania obronnego opartego na obronie nielinearnej związków taktycznych i samodzielnych oddziałów, wsparta silną artylerią i lotnictwem oraz silnym odwodem. Dociekania naukowe w tym zakresie są wdrażane sukcesywnie w wojskach i sztabach.
W kolejnych rozdziałach autor omówił położenie geostrategiczne Polski i potencjał militarny jej wschodnich sąsiadów i współczesne zagrożenia bezpieczeństwa państwa. Za najważniejszą część monografii należy uznać rozdział piąty, w którym autor przedstawił własną, naukowo uzasadnioną koncepcję działań antydostępowych, która to koncepcja powinna być dodatkowo kierunkiem rozwoju potencjału wojsk lądowych.
Cennym uzupełnieniem są rysunki i tabele, które są zobrazowaniem omawianych zagadnień i usprawniają percepcję wywodu autora,, a także bogata bibliografia i indeksy (geograficzny, osobowy i rzeczowy), które usprawniają korzystanie z książki.
