Książka po raz pierwszy ukazała się w 1979 roku i cały czas uznawana jest za najgłośniejszy bestseller Alice Miller.
Jest to stanowczo poruszające studium dyskretnej toksyczności rodziców i opiekunów, którzy swoim dzieciom zapewnili (pozornie) szczęśliwe dzieciństwo w pędzie do doskonałości i nieprzerwanych sukcesów.
Czy odkrywając zranienia, których doświadczyliśmy w dzieciństwie, zdołamy dotrzeć do naszego prawdziwego Ja?
Czy kiedykolwiek potrafimy w pełni wyzwolić się od iluzji, którymi wypełnione jest życie każdego z nas?
Czy odkryjemy siebie, by w ten sposób zyskać nową, pełną wolności przestrzeń? To jedyna droga do odzyskania utraconej nienaruszalności i skorygowania postawy wobec siebie i życia.