Celem poznawczym niniejszego opracowania jest systematyzacja wiedzy dotyczącej cyklu autotermicznej termofilnej stabilizacji osadów ściekowych, którą zrealizowano poprzez przedstawienie informacji fundamentalnych oraz omówienie oryginalnych aspektów wykorzystania procesu.
Celem utylitarnym podjętych badań i rezultatów przedstawionych w tej pracy jest rozpoznanie zakresu zmienności wybranych wskaźników pozwalających na określenie stopnia stabilizacji i higienizacji osadów ściekowych poddanych procesowi ATSO.
Ocenę przydatności analizowanych parametrów technicznych w eksploatacji instalacji ATSO można uznać za pragmatyczny cel opracowania, który może posłużyć eksploatatorom do określenia realnych możliwości zmiany warunków pracy instalacji czy też opracowania strategii optymalizacji służącej zmniejszeniu potrzeby energii.
Osiągnięcie przedstawionych celów umożliwił przyjęty zakres pracy obejmujący dane na temat istniejącego stanu wiedzy o procesie autotermicznej termofilnej stabilizacji oraz jego technicznych rozwiązań.
Dokonano przeglądu wdrożonych na terenie kraju instalacji ATSO. Omówiono elementy wyposażania instalacji, a także przyjęte rozwiązania gospodarki osadowej. Przedstawiono ponadto wyniki badań wykonywanych w tych obiektach i zaprezentowano ich analizę.
Dokonany przegląd i ocena wyników badań służyły uświadomieniu, iż zgodnie z założeniami zrównoważonego rozwoju, produkowane w omawianych oczyszczalniach ścieków osady ściekowe należy traktować jako źródło odzysku głównych komponentów pokarmowych roślin a nie jako odpad.
