korzystna eksploatacja biologicznych oczyszczalni ścieków opartych na metodzie osadu czynnego wymaga analitycznej kontroli cyklu. Istotnym elementem tej kontroli są badania bioindykacyjne, których celem jest identyfikacja zakłóceń oraz źródeł ich powstawania na podstawie wskaźników osadu czynnego.
Wskaźnikami procesów i warunków ekologicznych w osadzie czynnym są widoczne pod mikroskopem morfologiczne atrybuty osadu czynnego takie jak struktura, wielkość i kształt kłaczków osadu czynnego oraz mikroorganizmy biocenozy osadu czynnego.
Wśród mikroorganizmów znaczenie indykacyjne mają tzw. Grupy funkcyjne tj. Małe wiciowce, ameby nagie i domkowe, orzęski wolnopływające, pełzające i osiadłe i wrotki i inne śladowe organizmy wielokomórkowe (Metazoa).
W ocenie jakości osadu czynnego ergonomiczne są również atrybuty osadu do których analizowania nie jest potrzebny mikroskop. Widoczne są dające się zaobserwować makroskopowo atrybuty t.j.: barwa osadu czynnego, jego zapach, atrybuty sedymentacyjne i zdolność do wpieniania oraz mętność cieczy nadosadowej.
Oparta na badaniu składu występujących w osadzie czynnym mikroorganizmów analiza jest koniecznym, tanim i wiarygodnym narzędziem w praktyce oczyszczania ścieków.