Opinie pisarzy: „Historia, na którą czekałam, Córka faraona, rzuca światło na jedną z najmocniej nieodgadnionych – i najmniej znanych – postaci Starego Testamentu. Spektakularna proza i dogłębna znajomość tematu Andrews powodują, iż antyczny Egipt budzi się w jej książkach do życia.
Ta wzruszająca opowieść daje fascynujący wgląd we wczesne lata życia Mojżesza i czasy panowania króla Tuta. Poetycka i bardzo wciągająca, to najkorzystniejsza z dotychczasowych powieści Mesu Andrews". Tosca Lee, autorka bestsellera New York Timesa, Iskarioty „Co za rozkosz!
Dzięki wszystkim bujnym i fascynującym detalom, które Andrews tak zręcznie budzi do życia w swojej zakulisowej wersji znanej opowieści, z największą przyjemnością zanurzyłam się razem z nią w skarbach Egiptu".
Tracy Higley, autorka Piramidy tajemnic „zainspirowana Pismem, Mesu Andrews ożywia starożytny świat w szczególnie dynamiczny sposób". R. J. Larson, autorka Proroka Bycie wydawcą powieści Mesu Andrews to przywilej.
Jej twórczość jest doskonała. Poznacie życie w niewoli egipskiej, czytając niemalże chodzisz po płytkach pałacu faraona. Znamy historię Mojżesza jak każdy, ale po lekturze, księga Wyjścia nabiera kolorów, sensu i czujesz się jakbyś w końcu odnalazł brakujące puzzle w układance.
Polecamy. Bogulandia - wdzięczni za pośrednictwo między autorką a czytelnikiem. „Będziesz się dzisiaj zwała Anippe, córka Nilu. Podoba ci się? Nie czekając na odpowiedź, przytula mnie. Staram się powstrzymać płacz.
Córki faraona nie płaczą… Gdy maszerujemy korytarzem, próbuję zatrzymać się przed komnatą matki. Wiem, iż jej dusza już odeszła, lecz potrzebuję jeszcze chwili. Amenia popycha mnie naprzód. Idę więc dalej i nie oglądam się za siebie.
Jak wody Nilu, unoszę się z prądem". Anippe spędziła dzieciństwo na dworze faraona Egiptu. Widziała, jak bóg podziemi zabrał do siebie podczas porodu jej matkę i brata. Temu wspomnieniu przez lata towarzyszy strach przed urodzeniem własnego dziecka.
dzisiaj ma zostać żoną Sebaka, życzliwego, lecz temperamentnego kapitana w armii faraona Tuta. Aby obdarzyć męża dziedzicem, na którego ten zasługuje, a równocześnie zapewnić sobie ochronę przed bogami zaświatów, Anippe decyduje się na popełnienie wielu oszustw.
angażuje w nie nawet hebrajskie położne - kobiety, którym faraon rozkazał topić w Nilu chłopców z ich własnego ludu. Gdy znajduje na wodach sporej rzeki kosz z dzieckiem, Anippe wierzy, że bogowie odpowiedzieli na jej błagania.
Decyduje się na kolejne kłamstwa, narażając siebie i swojego syna, Mehiego, zwanego też Mojżeszem, na śmiertelne niebezpieczeństwo. Kiedy rozlew krwi i okrutne polityczne intrygi zaburzają układ sił w Egipcie, bogowie ujawniają swą kapryśną naturę, a Anippe inicjuje się zastanawiać, czy jej syn, w którego żyłach płynie hebrajska krew, mógłby w przyszłości zostać królem.
A może bóg jej hebrajskich służących, ten, którego zwą El Szadaj, ma dla nich wszystkich zupełnie inne plany? Głębokie zrozumienie i miłość Mesu do Bożego Słowa powodują, że w jej powieściach biblijny świat budzi się do życia na oczach czytelników.
Za pierwszą powieść - "Hiob, Miłość pośród popiołów", Andrews zdobyła w 2012 roku nagrodę ECPA. Jej kolejne tytuły: "Córka Izajasza", "Dziedzictwo Izajasza", "Ogień i lwy", "W cieniu Izebel" spotkały się z ogromnym entuzjazmem czytelników.
Mesu mieszka na Wybrzeżu Północno-Zachodnim razem z mężem Royem. Notka autorska Odnaleźć córkę faraona Rozpoczęłam tę biblijną powieść od głównego, niepodważalnego faktu, który zakorzeniony jest w Słowie Bożym.
W Księdze Wyjścia (7, 7) dowiadujemy się, że Mojżesz miał osiemdziesiąt lat, gdy powrócił do Egiptu jako ludzkie narzędzie dla Bożego wybawienia Izraela. Uczeni kłócą się, spierają i perorują na temat daty Exodusu, jednak dwie daty wybijają się ponad resztę.
równocześnie 1450 r. P.n.e. Jak i 1250 r. P.n.e. Mają swoje mocne strony i pułapki, lecz wzmianka zawarta w 1 Księdze Kronik (4:17-18) pomogła mi zdecydować się na 1250 r. P.n.e. Potem [Bitia] poczęła Miriam, Szammaja i Iszbacha, ojca Esztemoy.
A tegoż żona, Judejka, urodziła Jereda, ojca Gedora, Chebera, ojca Soko, i Jekutiela, ojca Zanoacha. Ci są synowie Bitii, córki faraona, którą poślubił Mered. 1 Kr 4,17 Zauważcie, że Pismo nie wspomina o córkach, gdyż biblijne zapisy rzadko uwzględniają kobiety w genealogiach.
Uznawszy za prawdopodobne,zarówno obie albo jedna z żon Mereda miały córki, włączyłam do swej historii fikcyjną postać Edny (z hebrajskiego: przyjemność). Dlaczego jednak Pismo wskazuje na 1250 r. P.n.e.
jako datę Exodusu? Bo gdybym zdecydowała się na rok 1450, kobietą z mojej historii, która wyciągnęła Mojżesza z Nilu, musiałaby być egipska królowa Hatszepsut. Hatszepsut – kobieta, która rządziła jako faraon poprzez dwadzieścia lat, a której grobowiec uznawany jest za najistotniej wystawny w całej Dolinie Królów.
Nie potrafiłam wyobrazić sobie, jak taka władczyni mogłaby wyjść za hebrajskiego niewolnika i porodzić mu trzech synów. Dlatego również zdecydowałam się na rok 1250 – podobnie jak Cecile B. DeMille i Walt Disney.
Przy ustalonej dacie Exodusu i przekazanym w Piśmie wieku Mojżesza ustalenie, który król rozkazał zabijanie hebrajskich noworodków, powinno być przystępne. Wystarczy dodać osiemdziesiąt lat do roku 1250, prawda? Według Iana Shawa, autora The Oxford History of Ancient Egypt, faraonem rządzącym w 1330 r.
p.n.e. Był jednak – uwaga – król Tut. A Tut nie miał przecież córek! Co więcej, zmarł zanim jego żona/siostra urodziła mu dzieci. Poronienia Anchesenpaten (Senpy) są zgodne z historią. Jak więc córka faraona mogła wyłowić z Nilu Mojżesza, skoro ówczesny faraon nie miał córek? Ponieważ król Tut miał siostrę, która byłaby córką faraona Echnatona – Meritaten-Taszerit.
Wplotłam do powieści jej adopcję poprzez Horemheba, by uczynić ważne powiązanie fabularne. Czytaj dalej, czytelniku. Będziesz zachwycony, jak egipska historia i słowo Boże łączą się razem. Odnaleźć Mojżesza Mury szerokiej Ściany Hipostylu opowiadają sporo na temat faraonów Nowego Królestwa i ich kampanii militarnych.
Na zewnętrznej, północnej ścianie widnieje wizerunek faraona Setiego, któremu towarzyszy w podboju Libii i Syrii „marszałek" lub „dzierżący wachlarz" mężczyzna o imieniu Mehy. Wśród starannych zapisków historyków nie znajduje się jednak wzmianka o genealogii i pochówku tej nieodgadnionej postaci.
Jak to osiągalne? sprawiające kłopot egiptologom, badaczom biblijnym i hobbistom, imię i wizerunek Mehiego zostały wymazane z niektórych dokumentów lub zastąpione synem Setiego, Ramzesem II. Praktyka wymazywania imion dawnych faraonów poprzez nowych władców nie jest niczym nowym, lecz dlaczego król miałby wymazywać nazwisko zwykłego dowódcy lub mężczyzny, który trzymał w ręku wachlarz? Gdy odkryłam, iż Mehy jest prawdopodobnie skrótem od Horemheba (na co też natknęłam się w książce Iana Shawa, The Oxford History of Ancient Egypt), zrozumiałam, że mogę zbratać Mojżesza z faraonem Horemhebem – tak jak potrzebowałam połączyć z nim siostrę Tuta (egipską matkę Mojżesza).
Dlatego właśnie wprowadziłam do powieści fikcyjne adoptowanie Anippe przez Horema. Mehy nie jest jednak fikcyjny – tak jak Mojżesz. Czy postaci te były jednak tą samą osobą? Tylko Bóg zna odpowiedź. Odnaleźć Boga Pisanie powieści biblijnej to frustrujący i olśniewający proces.
Jak łowca skarbów, zakopuję się w antycznych tekstach, aby znaleźć pominięte szczegóły, które potwierdzają, wyjaśniają, a czasem pogłębiają moje zrozumienie Słowa Bożego. Czasami jednak wiedza historyczna wprawia mnie w osłupienie albo podważa treści biblijne (jak w sytuacji córki faraona będącej prawdopodobną siostrą Tuta).
w trakcie tworzenia Córki faraona czułam obecność Boga, który prowadził mnie poprzez każdą przeszkodę i niejasne zapisy z Egiptu. Cierpliwie pokazywał mi – tak jak Mered i El Szadaj Bitii – że jest prawdziwy, obecny i zdolny rozwiązać każdy problem, który wydaje się nie do pokonania.
Modlę się, drogi czytelniku, żebyś Ty także odkrył, jak prawdziwym i obecnym Przewodnikiem jest duży El Szadaj. MESU ANDREWS Zdobywczyni nagrody Christy Inne tytuły linii "Królowie i Prorocy": - "Dziedzictwo Izajasza" - "Córka Izajasza" - "Ogień i lwy, Prorok Daniel i przyjaciele" seria "Skarby Nilu": - "Miriam" - "Córka Faraona" "Hiob.
Miłość pośród popiołu"
