Próbując zdefiniować, czy także przyporządkować poezję Hatifa do jakiejkolwiek kategorii (co i tak mi się nie udało, lecz to taka przypadłość literaturoznawcy), przypomniałem sobie znaną opinię Juliana Przybosia, że „poezja to jedność wizji skondensowana w maksimum aluzji wyobrażeniowych i minimum słów".
Chociaż, rzecz jasna, absurdem jest włączanie Janabiego do nurtu awangardy, to definicja powyższa wydała mi się stanowczo trafna do dzieła, które jest przedmiotem niniejszych rozważań. Poezja Hatifa to przeważnie wizja, by nie powiedzieć czasem — wizjonerstwo, co wyjątkowo wyraźnie widać podczas Królewskim (At-Tarik al-Ma-laki [...]).
I nie odważę się zaklasyfikować jego twórczości do żadnego ze znanych z podręczników nurtów. Jest tak zresztą być może właśnie ze względu na pozostawanie pomiędzy polskością a arabskością. Poezja Hatifa jest od samego początku świadectwem rozdarcia pomiędzy Wschodem i Zachodem, lecz także spełnia rolę medium pomiędzy dwiema cywilizacjami, dwiema mentalnościami...
Marek M. Dziekan, fragment Przedmowy „Poezja Hatifa to symfonia słów, w której czytelnik sam odnajduje swoją treść, której ton za każdym razem jest zagubieniem i poszukiwaniem.... Oto poezja,w której czas uśmierca i unieśmiertelnia, w której ból unosi się ponad boleść i zamienia się w piękno, a której mądrość często polega na jej nieodpowiedzialności… Na tym właśnie polega urok i siła tej poezji".
Adam Szyper HATIF JANABI – poeta, pisarz, eseista, tłumacz literatury polskiej i arabskiej, teatrolog, pracownik Katedry Arabistyki i Islamistyki Uniwersytetu Warszawskiego, zajmuje się językiem, literaturą i kulturą arabską, a także polską.
Wykładał w Algierii w latach 1985–1988, pracował jako Visiting Scholar w USA (1993–1994). Laureat wielu nagród polskich i zagranicznych, m.in. The University of Arkansas Press Annual Award for Literature (1995), a także nagrody ZAiKS za przekłady literatury polskiej na język arabski (2003), członek polskiego Pen Klubu.
Publikuje swoje utwory w języku polskim i arabskim, mnóstwo z nich zostało przetłumaczonych na inne języki, m.in. Na angielski, francuski, rosyjski i czeski. Publikacja dofinansowana przez Urząd Miasta Stołecznego Warszawy Współwydawcą publikacji jest Staromiejski Dom Kultury
