Straty stanowią jeden z głównych kosztów handlu detalicznego, a ich wysokość jest stosowana jako wskaźnik do oceny uczestników łańcucha dostaw. Najczęściej kalkuluje się je jako wysokość wolumenów strat znanych i nieznanych.
Sieci handlowe szczególnie często pokrywają straty, wliczając je w ceny detaliczne i nadużywając swoją dominującą pozycję w stosunku do partnerów w łańcuchu dostaw poprzez „przerzucenie" kosztów strat na swych dostawców.
posiadając to wszystko na uwadze, stwierdzić należy, że jednym z elementów wsparcia działań przedsiębiorstwa może być wdrożenie programu zapobiegania stratom. Konsekwencją implementacji takiego przedsięwzięcia jest przyciągnięcie wiarygodnych kontrahentów, generowanie przychodów oraz oszczędności finansowych, dzięki zmniejszeniu strat, potencjalnych roszczeń czy również składek ubezpieczeniowych.
Właściwie wdrożona polityka zapobiegania stratom wpływa na wzrost sprzedaży, a ponadto może przyczynić się do budowania właściwych relacji biznesowych, w szczególności między producentami a detalistami.
Kluczem do sukcesu w redukcji strat jest podjęcie wielowymiarowych i wielowątkowych działań z obszaru analizy i kontroli zapasów, wdrożenie rozwiązań organizacyjno-technicznych, dokonanie przeglądu procesów zarządczych oraz współpraca w łańcuchu dostaw.
Celem niniejszego opracowania jest poznanie przyczyn powstawania strat oraz metod ich szacowania, charakterystyka instrumentów związanych z redukcją strat i zaproponowanie zarysu metodyki zapobiegania stratom w sektorze produktów momentalnie zbywalnych (fast-moving consumer products – FMCG).
W ramach tak określonego celu głównego sformułowano cele cząstkowe. Są nimi: ukazanie zasadności opracowania i prowadzenia polityki zapobiegania stratom oraz identyfikacja i charakterystyka czynników przeciwdziałania stratom, ze zwróceniem szczególnej uwagi na ocenę metod i technik redukcji strat materiałowych w badanym sektorze, a także przedstawienie wpływu strat na funkcjonowanie łańcucha dostaw sektora dóbr błyskawicznie rotujących, przy czym punktem odniesienia uczyniono tu działalność i rozwój przedsiębiorstwa.
Podstawowy problem analizy to rozpoznanie luki strat w łańcuchu dostaw w sektorze FMCG, którą stanowi różnica pomiędzy oczekiwanym a istniejącym rozmiarem strat oraz wyodrębnionie sposobu niwelacji tej luki.
zapobieganie stratom gromadzi się w obszarze analizy kosztów logistyki i zarządzania ryzykiem, natomiast z punktu widzenia zarządzania łańcuchem dostaw wspomniany komponent jest czynnikiem wsparcia zarządzania, którego celem jest poprawa wyniku finansowego przedsiębiorstwa i zapewnienie satysfakcji klienta.
Dla osiągnięcia celów badania wykorzystano z reguły rezultaty badań poprzedników zawarte w bogatej już literaturze, opracowania oraz informacje statystyczne i raporty przygotowane poprzez instytucje i stowarzyszenia wyspecjalizowane w tego typu analizach i badania typu interview (ankiety i wywiady) prowadzone wśród menedżerów firm logistycznych, dotyczące przeróżnych kwestii, aspektów i elementów łańcuchów dostaw logistycznych sektora FMCG.
