Tom asygnowany jest i zarazem poświęcony postaci profesora Andrzeja Wernera, wybitnego literaturoznawcy, krytyka filmowego, działacza podziemnej opozycji antykomunistycznej, a nade wszystko humanisty o szerokich horyzontach intelektualnych, rozumiejącemu swą pracę – i nie jest to bynajmniej okolicznościowy frazes - jako dawanie świadectwa prawdzie.
Artykuły naukowe i eseje tutaj zamieszczone odnoszą się do olbrzymiego i wielorakiego dorobku adresata książki w różnoraki sposób. Przypominają go i komentują bezpośrednio (pracę krytyczną w miesięczniku „Kino", działalność w legendarnym warszawskim DKFie „Kwant", prowadzenie Dyskusyjnego Klubu Filmowego w Pałacu Młodzieży w Warszawie, realizację cyklu telewizyjnego Akademia Filmu Polskiego).
Nawiązują do niego albo się nim inspirują (świetne teksty o twórczości Michelangela Antonioniego, Siergieja Eisensteina, Tomasza Manna). Wchodzą w eksplorowane przezeń kręgi tematyczne (kino czeskie, obrazy Zagłady).
Wydawnictwo uzupełniają wyjątkowo atrakcyjne, gdyż wyjątkowo osobiste teksty wspomnieniowe oraz zbiór fotografii pozyskanych z prywatnego archiwum Profesora. Wśród autorów znaleźć można genialnych filmowców (Marcel Łoziński, Janusz Zaorski, Jacek Bromski), wytrawnych literaturoznawców (Marek Zaleski, Sławomir Buryła), wybitnych tłumaczy, publicystów i poetów (Małgorzata Łukasiewicz, Adam Michnik, Andrzej Jagodziński, Jerzy Kronhold) oraz – i to jest najliczniejsza grupa – kwiat polskiego filmoznawstwa (Tadeusz Lubelski, Marek Hendrykowski, Tadeusz Szczepański, Rafał Marszałek, Konrad Klejsa, Mikołaj Jazdon, Andrzej Szpulak).
Z różnego zbioru tekstów wyłania się nie tylko portret Jubilata, ale także fascynujący zarys debaty kulturowej ostatniego półwiecza toczonej w Polsce w najróżniejszych środowiskach wokół kina, literatury i spraw społecznych, których uczestnikiem, a niekiedy inicjatorem był właśnie prof.
Andrzej Werner.
