"klasyczna literatura tybetańska" pod redakcją J.I. Cabezóna i R.R. Jacksona – wybitnych tybetologów amerykańskich − od lat jest uznawana za najszczególniej kompletny i najlepszy podręcznik literatury tybetańskiej.
Obszerność i zasięg oddziaływania liczącej ponad 1300 lat historii literatury tybetańskiej sytuują ją wśród najważniejszych tradycji Azji. Przemożny wpływ na jej rozwój miała kultura indyjska – sanskryt i przebogate dziedzictwo tradycji buddyjskiej. Na przestrzeni wieków formy pisane znajdowały przewagę nad ustnymi, wpływy indyjskie nad rodzimymi, a zagadnienia religijne nad świeckimi, zawsze jednak rdzenne style i tematyka zajmowały ważne miejsce w tybetańskiej tradycji literackiej. W efekcie powstała spuścizna, której bogactwo i dostatek budzą najwyższy zachwyt. Każdy z działów literatury tybetańskiej został w niniejszej książce omówiony poprzez najwybitniejszych specjalistów w sposób nie tylko urzekający erudycją i wysokim poziomem naukowym, ale także klarownością układu i efektownem języka.
