XVIII Olimpiada Szachowa została zorganizowana w południowo-wschodniej Szwajcarii, w liczącym około 30 tysięcy mieszkańców miasteczku malowniczo położonym nad jeziorem Lugano, od którego przejęło swoją nazwę.
Co prawda do Lugano przyjechała rekordowa ilość 41 arcymistrzów i 55 mistrzów międzynarodowych, ale turniej niechlubnie „zasłynął" z niedogodności miejsca gry. Problem był na tyle poważny, iż stał się powodem rezygnacji z uczestnictwa jednej z najciekawszych person tej olimpiady.
Do Lugano przyjechały 53 reprezentacje! Ponieważ zjawiła się także Australia, były reprezentowane, podobnie jak w Tel Awiwie, wszystkie zamieszkane kontynenty. Zadebiutowały Andora, Kostaryka, Singapur i Wyspy Dziewicze.
314-tu zawodników miało rozegrać 1912 partii. Ostatecznie liczba ta wyniosła „tylko" 1906, bowiem 6 oddano walkowerem. Niełatwe do rozwiązania zadanie miał Polski Związek Szachowy przy ustalaniu składu reprezentacji polskiej.
Przyczyną trudności były zaskakujące wyniki XXV Mistrzostw Polski.