Na dnie w paryżu i londynie

George Orwell (1903-1950) – angielski pisarz, dziennikarz, uczestnik wojny hiszpańskiej po stronie republikańskiej, socjalista z przekonań, ale zarazem radykalny przeciwnik systemów totalitarnych. Uznawany za twórcę najwybitniejszych dystopii XX wieku – Folwark zwierzęcy i Rok 1984.

Na dnie w Paryżu i Londynie to pierwsza powieść Erica Blaira, który nie chcąc narażać swej rodziny na nieprzychylne plotki i złośliwości postanowił opublikować ją pod pseudonimem George Orwell. Książka ta jest bowiem relacją o życiu w (często skrajnej) biedzie, o desperackim chwytaniu się najlichszych zajęć, autobiograficznym reportażem o bezdomności i włóczędze, na które autor zdecydował się dobrowolnie, odrzucając wygodny (acz próżniaczy) styl życia, gwarantowany mu przez rodzinny majątek. Nocowanie w najtańszych paryskich hotelikach i angielskich przytułkach dla bezdomnych, częste brutalne oszustwa i wyzysk dorywczych pracodawców, brud, głód i obezwładniająca beznadzieja, słowem - życie w nędzy. Lecz jakże fascynujące, pełne barwnych postaci, przygód i humoru, dzięki którym relację tę czyta się z zapartym tchem. A fason zdradza już późniejszego mistrza, zaś treść pozwala zrozumieć jak celnym i krytycznym obserwatorem systemu społecznego potrafił być już na początek swojej drogi twórczej. Co niestety istotnie poruszające, niemało spośród celnych obserwacji Orwella można łatwo odnieść do realiów współczesności, także naszej, polskiej rzeczywistości.