Autentyczność osobowa a medialność

Książka zwiera na pewno wyraźne treści naukowe, gdyż unosi problem istnienia człowieka w stosunku do rozmaitych mediów, w tym historycznych, aż do czasów mediów elektronicznych. Tekst jest ponadto dobrym historycznym przeglądem poglądów myślicieli, którzy nawiązywali do medium, nawet jeśli nie używali tego pojęcia. Analiza, jaką podejmuje Wacław Branicki, przedstawia, jak uniwersalne i ważne w antropologii filozoficznej jest medium. Autor analizuje m.in. Niebanalną myśl o wielowarstwowości świadomości, co wynika z procesualności występowaniu. Jest to jeden z najważniejszych tematów książki, gdyż na tle transcendentalizmu łączy się w nim zagadnienie medium z problematyką istnienia. Z recenzji dr. Hab. Michała Ostrowickiego [Sidey Myoo] Autor podejmuje problemy fundamentalne, ale także szczególnie aktualne: wskazuje, bada i analizuje różnorakie związki, zależ noś ci i relacje na styku mediów, komunikacji, podmiotowości, toż samości, autentyczności, informacji i wiedzy, akcentując przy tym rolę dynamiczności epistemicznej i epistemologicznej w rozbijaniu i scalaniu, a w wyniku czego ewolucji autentyczności osobowej. Równocześnie atrakcyjnie i kompetentnie określa rolę medialności i mediów w jej konstytuowaniu. Autor rozpatruje tę problematykę w aspekcie ontologicznym, epistemologicznym i aksjologicznym; ostatecznie wymiar etyczny okazuje się najważniejszy: odpowiedzialność - za Drugiego i samoodpowiedzialność - za siebie to kolejne kluczowe pojęcia monografii. Opublikowanie książki Wacława Branickiego może stać się widocznym, zauważonym i szeroko komentowanym wydarzeniem, przynajmniej dla dość już obszernego i stale poszerzającego się kręgu osób profesjonalnie zainteresowanych problematyką medialności. Piszę o "wydarzeniu istotnym", bowiem praca doktora Branickiego pozytywnie podkreśla się głębią, szerokością i oryginalnością ujęcia tych nieprzystępnych, a przecież naprawdę ważnych i - jak sądzę - wciąż zyskujących na randze problemów. Z recenzji dr. Hab. Jana Pleszczyńskiego