W polskiej historiografii biografie kobiet należących do pierwszego pokolenia emancypantek wciąż można policzyć na palcach jednej ręki. Zofia Moraczewska z całą pewnością była jedną z czołowych przedstawicielek grupy pań zaangażowanych zarówno w działalność socjalistyczną, jak i emancypacyjną, a także jedną z niewielu, którym udało się przynajmniej w pewnych okresach życia scalać aktywność na obu tych polach.
(…) nad wyraz niebanalne są fragmenty książki dotyczące łączenia przez Moraczewską roli żony, matki i działaczki politycznej. (…) Zwłaszcza te, które przybliżają czytelnikowi jej wrażliwość społeczną, interpretację tzw.
kwestii damskiej, poglądy na wychowanie pań i ich role społeczne, w tym macierzyńskie. Z recenzji dr hab. Katarzyny Sierakowskiej
