Epos Oppiana, greckiego poety z II wieku n.e., zatytułowany Halieutika, był utworem tematycznie i artystycznie interesującym dla starożytnego odbiorcy. Takim pozostaje także dla współczesnego czytelnika.
Autor snuje w nim potoczystą opowieść o zwyczajach zwierząt morskich, a kluczową zasadą przedstawiania podmorskiego świata i jego mieszkańców jest antropomorfizacja. Poetycka prezentacja zmagań rybaków z zamieszkującymi głębiny stworzeniami jest w zamierzeniu autora moralno-filozoficzną refleksją nad jednością przeróżnych komponentów świata i miejscem, jakie zajmuje w nim człowiek.
Liczący ponad trzy tysiące heksametrycznych wersów poemat, przeznaczony cesarzowi Markowi Aureliuszowi, wciąż zachwyca różnobarwnością nastrojów, wyrafinowaną erudycją i elegancją poetyckiej frazy. Epicka miara wierszowa oryginału została w polskim przekładzie oddana konwencjonalnymi trzynastozgłoskowcami (z zachowaniem identycznej liczby wersów).
