Dialog Platona, napisany około roku 350 przed Chrystusem. Zaliczany do dialogów późnych. Rozmówcy spierają się o to, czy najwyższe Dobro polega na przyjemności, czy na mądrości. Zamiarem Platona było wykazać,jednocześnie przyjemność sama w sobie, jak i wiedza sama w sobie nie może być dobra, a zatem korzystne życie musi być mieszaniną przyjemności i wiedzy (poznania).
A więc pojawiają się pytania, który składnik ma dominować, i który ma stanowić ograniczenie dla drugiego. Sokrates twierdzi, iż to wiedza ma być granicą dla przyjemności (tzn, dozwolone są te przyjemności, które sprzyjają pełnemu rozwojowi umysłowemu).
Dialog gromadzi psychologiczne i etyczne analizy przyjemności i mądrości, a także klasyfikacje pierwszych zasad i przyczyn, przyjemności i rodzajów wiedzy. (za Wikipedią). Tłumaczył Bronisław Kąsinowski.
