"Przyznanie określonych świadczeń pracownikom i zleceniobiorcom powoduje co do zasady powstanie przychodu po stronie zatrudnionych. Pod pewnymi warunkami, równocześnie ściśle wyodrębnionymi w przepisach, jak i wynikającymi z praktyk urzędowych, taki przychód może być zwolniony z podatku i składek.
Skorzystanie ze zwolnień podatkowych i w zakresie składek ZUS nie zawsze jest możliwe w przypadku tych samych świadczeń. W dodatku rozmaite mogą być kryteria zastosowania danego zwolnienia. Za przychód pracownika mogą być cenione te świadczenia, które zostały spełnione: • za jego zgodą (pracownik skorzystał z nich w pełni dobrowolnie), • w interesie pracownika (a nie w interesie pracodawcy), i przyniosły mu korzyść w postaci rozszerzenia aktywów albo uniknięcia wydatku, który pracownik musiałby ponieść oraz gdy korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszelkich podmiotów).
Jeżeli świadczenie nie spełnia powyższych przesłanek, wówczas nie uznaje się go za przychód, co aby oznaczało, że nie podlega opodatkowaniu i oskładkowaniu. Warto jednak pamiętać, że nie wszystkie warianty przychodów są wyłączone z podstawy rozmiaru składek ZUS.
Pomimo że świadczenia posiadają charakter zbliżony do świadczeń zwolnionych z podatku, stanowcza ich część została uregulowana odmiennie, niż określają to przepisy podatkowe. "
