Książka opowiada o przeobrażeniach państwowego systemu sztuki w schyłkowym PRL i w początkach transformacji ustrojowej. Jej autor, wychodząc poza utarte narracje na temat kultury artystycznej lat 80. XX wieku, koncentrujące się na oporze twórców wobec komunistycznego reżimu, rysuje szerszy i bardziej zniuansowany obraz tego okresu.
demonstruje nie tylko polityczny, ale także społeczny, instytucjonalny i ekonomiczny kontekst ówczesnego życia artystycznego i dotykających go przemian systemowych. Na podstawie szerokiej kwerendy archiwalnej demonstruje relacje pomiędzy polityką kulturalną państwa, instytucjami sztuki, krytyką artystyczną, rynkiem sztuki, sceną młodzieżową i podziemiem artystycznym.
Przyglądając się funkcjonowaniu państwowego systemu sztuki w „proteuszowych czasach" – w okresie stopniowego wychodzenia kraju z komunizmu – redefiniuje dotychczas używane cezury czasowe. Zwraca przy tym szczególną uwagę na znaczenie liberalizacji systemu po 1986 roku i procesualny charakter transformacji ustrojowej przełomu lat 80.
i 90. Książka rozpoczyna wspólną kolekcję wydawniczą Muzeum i Akademii, której celem jest wprowadzanie nowych perspektyw badawczych do historii sztuki polskiej XX i XXI wieku. Kolejna publikacja w linii – „Art in a Disrupted World: Poland 1939–1949" Agaty Pietrasik – ukaże się wiosną 2021 roku.
