Szlakiem sanktuariów cudu eucharystycznego i krzyża świętego na warmii Warmińskie wydawnictwo diecezjalne

Podróżując w granicach historycznej Warmii, spotykamy mnóstwo spektakularnych zakątków równocześnie przyrodniczych, jak i historycznych. Do wielu z nich możemy zaliczyć dolinę rzeki Wałszy w okolicach Pieniężna czy ukształtowanie terenu wraz z przyrodą w okolicach Nowego i Starego Kawkowa. Na szlaku pielgrzymkowym, jaki będziemy pokonywać, znajdują się dwa sanktuaria, w których miały miejsce cuda eucharystyczne, są to Głotowo i Bisztynek. Głotowo od drugiej połowy XIX w. Jest także miejscem rozpamiętywania Męki Pańskiej na dróżkach Kalwarii Warmińskiej. Bisztynek, miejsce cudu eucharystycznego, który się wydarzył w roku 1400, w dniu konsekracji nowej świątyni. Wówczas w występowaniu rządcy diecezji warmińskiej ks. Bpa Henryka Sorboma spadły na ołtarz krople Krwi Przenajświętszej. W pozostałych świątyniach na naszym szlaku pielgrzymkowym nawiedzać będziemy miejsca związane z relikwiami Krzyża świętego. Na Warmii wierni w sposób szczególny oddawali cześć Krzyżowi w Międzylesiu k. Dobrego Miasta, Chwalęcinie k. Ornety, w Braniewie, a z początkiem XXI w. W Klebarku Wielkim k. Olsztyna. Wszystkie te miejsca były i są celem wielu pielgrzymek z rozmaitych stron diecezji warmińskiej, Polski i wielu krajów Europy. Sanktuarium Męki Pańskiej w Międzylesiu koło korzystnego Miasta jest celem pielgrzymów od XVIII w. Pątnicy przybywający do sanktuarium trwali na modlitwie niemało godzin przed głównymi uroczystościami odpustowymi, korzystając z sakramentów świętych, uzyskując odpusty i oddając cześć Krzyżowi świętemu. Sanktuarium Podwyższenia Krzyża Świętego w Chwalęcinie k. Ornety, nazywane niejednokrotnie perłą Warmii, przez całe stulecia zawierało rzesze pątników z całej Warmii. Okres po II wojnie światowej przerwał świetność świątyni, kościół przestał być miejscem wielu pielgrzymek. Mimo zapomnienia i opuszczenia, warto odwiedzić to miejsce, gdzie Krzyż święty przez stulecia był wielbiony i czczony. Kolejnym sanktuarium Krzyża św. Jest Braniewo. Świątynię usytuowano poza miastem w kierunku północnym. W niewielkim kościółku znajduje się Krzyż święty, który w 1626 r. Zbezcześcili żołnierze szwedzcy. Wtedy to z Krzyża postrzelonego przez oprawców popłynęły krople krwi. Od tego czasu miejsce to stało się celem wielu pielgrzymek. Od roku 2008 rządca diecezji warmińskiej ks. Abp dr Wojciech Ziemba ustanowił Archidiecezjalne Sanktuarium Krzyża Świętego. Najmłodszym sanktuarium Krzyża świętego na Warmii jest Klebark obszerny koło Olsztyna, gdzie relikwie z drzewa Krzyża świętego czczone są od 2002 r. W dzisiejszych czasach należy ze szczególną troską oddawać cześć Krzyżowi świętemu, który próbuje się wyrugować z życia społecznego współczesnej Europy. Podróżując po Warmii i nawiedzając sanktuaria cudu eucharystycznego i Krzyża świętego nie można pominąć sanktuarium Opatrzności Bożej w Bartągu nieopodal Olsztyna. Istniejące tam Bractwo ściągało rzesze pielgrzymów nie tylko na uroczystości odpustowe, lecz także w ciągu całego roku. Każde z tych miejsc ma swój niepowtarzalny klimat, swą przebogatą historię, czym zasługuje na zainteresowanie. Warto odbyć pielgrzymkę szlakiem sanktuariów cudu eucharystycznego i Krzyża świętego w granicach historycznej Warmii, zawsze wiernej Kościołowi rzymskokatolickiemu. Warmia zasłużyła na miano świętej, przez fakt wierności Kościołowi rzymskiemu i papieżom przez prawie osiem stuleci.