Teksty skategoryzowane w antologii są świadectwem głębokiej i przełomowej przemiany, jaka zaszła w polskim teatrze publicznym w ciągu ostatniej dekady. Przemiana ta dotyczy równocześnie tematów podejmowanych na scenie, jak i strategii ich demonstrujenia; równocześnie relacji z widownią poprzez odnoszenie się do jej doświadczeń społecznych i kulturowych, jak i struktury we wnętrzu teatralnej – relacji w zespole twórców, podziału ról i zadań w trakcie tworzenia spektakli.
W tekstach dla teatru – pisanych dla potężnych twórców, teatrów, widowni – widać wszystkie te kwestie i ich reformatorski potencjał. Odbija się w nich żywa historia teatru publicznego XXI wieku.
Teksty te rewolucjonizują nie tylko myślenie o teatrze jako miejscu debaty, lecz także myślenie o dramacie. Wprowadzają do literatury nowy gatunek, który wykracza poza zwyczajowe ramy sztuk teatralnych. Mnóstwo z nich funkcjonowało dotąd jedynie na scenie, a niekiedy w krążących prywatnymi kanałami maszynopisach. Dzięki publikacji zyskują szansę na drugie życie – nie tylko jako teksty literackie, dokumentalne i polityczne,również jako teksty, które znowu kiedyś mogą trafić na scenę.
Wśród autorów między innymi: Marcin Cecko, Paweł Demirski, Agnieszka Jakimiak, Jolanta Janiczak, Jan Klata, Sebastian Majewski, Weronika Szczawińska.
Joanna Krakowska — historyczka teatru współczesnego, eseistka, tłumaczka, redaktorka. Pracuje w Instytucie Sztuki PAN i w redakcji „Dialogu”. Wydała pomiędzy innymi monografię Mikołajska. Teatr i PRL (2011), nominowaną do nagród Nike, Gryfia i Nagrody Historycznej im. Moczarskiego. Jest także współautorką dwóch książek o teatrze na tle przemian obyczajowych i sporów społecznych ostatnich dekad: Soc i sex (2009) oraz Soc, sex i historia, która ukazała się w 2014 w Wydawnictwie Krytyki Politycznej.
Dofinansowano ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
