Piero della Francesca (ok. 1412–1492) był znany nie tylko jako wybitny malarz epoki renesansu,jeszcze jako idealny matematyk. Jest zatem zarówno autorem sławnych fresków w bazylice San Francesco w Arezzo (Legenda Krzyża Świętego, 1452–1459), jak i wyśmienitym matematykiem i geometrą.
Jeden z największych matematyków Moritz Cantor pozostawał pod takim wrażeniem osiągnięć Piera, iż w swym dziele Vorlesungen über Geschichte der Mathematik z 1892 roku wspominał o równaniach trzeciego, czwartego i piątego stopnia, których próba rozwiązania znajduje się w Trattato d’abaco.
Wskazując na błędy obecne u Piera della Francesca, Cantor jednocześnie wychwalał nieznanego mu wówczas z nazwiska autora, określając go jako niezwykle prawidłowego matematyka i geometrę. Natomiast traktat De prospectiva pingendi ma bezpośrednie odniesienie do malarstwa Piera.
Co więcej, dzięki traktatowi możemy lepiej zrozumieć i zinterpretować jego dzieła malarskie. Ryszard Mirek – kierownik Katedry Logiki i Metodologii Nauk na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie. Specjalizuje się w badaniach nad logikami nieklasycznymi i filozofią analityczną.
