Główną inspirację książki stanowi wizerunek funkcjonowania języka w kulturach archaicznych, przedpiśmiennych. Poddając analizie egzotykę tych kultur, sięgamy w rejony najodleglejszej historii ludzkości i dotykamy problemu początków języka symbolicznego.
Prezentowany przez Autorkę model kultur przedreferencyjnych staje się swego typu punktem oparcia dla wyobraźni badawczej, upraszczając rezygnację z nawyków klasycznego myślenia o języku (chodzi o myślenie oparte na esencjalizmie, dualizmie i zogniskowane wokół problemu referencyjności).
Tytułowy obraz, który nas zniewala, to pewien zbór przesądzeń filozoficznych, które uniemożliwiały rozwinięcie płodnych badań nad językiem. Zresztą, nie chodzi tylko o język, lecz także o naukę i technologię, a nawet o świat współczesny, jak przekonuje jeden z najważniejszych bohaterów tej pracy, B.
Latour. Opracowanie oddaje tez głos takim badaczom, jak: S. Fish, L. Wittgenstein, R. Rorty czy J. Mitterer.
