Każdy krok praktyczny i każdy pogląd publiczny trzeba zawczasu mierzyć i ważyć, oceniać i prześwietlać. Jeśli chcemy wnieść do polityki więcej odpowiedzialności, rzeczowości i rozumu, bardziej powinniśmy dbać o opinię publiczną jako strukturę dyskusji – stałej, ciągłej, wyczerpującej, w miarę możliwości zimnej – aniżeli troszczyć się o konsensus albo taką czy inną poprawność polityczną. (…) Opinia publiczna powinna oświecać władzę, lecz jej nie krępować, nie narzucać rozwiązań, jednym słowem: nie pozbawiać warunków odpowiedzialnego decydowania.
Bronisław Łagowski
Dzięki przenikliwemu rozumowaniu Bronisław Łagowski zyskał szacunek jednocześnie liberałów jak i tradycjonalistów, jednocześnie państwowotwórczych socjalistów, jak i rewolucyjnych konserwatystów. Nie jest on bowiem stronnikiem potężnej doktryny, lecz rzecznikiem oświeconego sceptycyzmu w filozofii politycznej i racjonalizmu w uprawianiu polityki. Jego opinie wciąż budzą z dogmatycznej drzemki, umacniając krytycyzm wobec iluzji deformujących życie publiczne.
Piotr Bartula
Każdemu, kto zanurzy się w to pisarstwo, Łagowski łagodnie przypomni o podstawowych prawdach na temat życia społecznego i roli władzy. Lepiej wysłuchać tych nauk (i wyciągnąć wnioski) od niego, niż przekonać się o ich prawdziwości na podstawie minimalistycznieści życia.
Piotr Kimla
Łagowski jest tylko jeden. Tylko on łączy talent pisarski z własną, korzystnie przemyślaną filozofią polityczną, umiejscawiającą go ponad i poza tak zwanymi podziałami historycznymi.
Andrzej Walicki
