Monografia stanowi efekt współpracy zespołu wybitnych profesjonalistów, którzy zajęli się wykorzystaniem nowych koncepcji dotyczących roli analizy ruchów gałek ocznych w ocenie funkcjonowania percepcyjnego oraz aktywności poznawczej dzieci przejawiających autystyczne spektrum zaburzeń.
Autorzy ukazali sporo złożonych uwarunkowań dotyczących znaczenia tej zdolności dla ogólnej aktywności poznawczej dzieci z autyzmem. Znaczne są tu możliwości poszerzenia repertuaru oddziaływań, które mogą efektywnie wzbogacać stosowane obecnie programy wspomagania funkcji percepcyjnych o nowe, wyraźne dla ogólnego rozwoju, formy aktywności.
