Zaufaj swojemu sumieniu i podążaj drogą prawdy. Przenikliwe, inspirujące i wymykające się schematom teksty o. Ludwika Wiśniewskiego OP. Normą moralności jest sumienie jednostkowego człowieka. Co jest korzystnem, a co złem, mówi mi ostatecznie sumienie, a nie proboszcz, biskup, papież.
Znakiem szczególnym zapisków o. Wiśniewskiego z lat 2008-2011 jest wezwanie do kierowania się w życiu sumieniem, zarówno w rozmiarze osobistym, rodzinnym, jak i społecznym, politycznym. Wrażliwość, gotowość wyjścia z pomocą, lecz też nieustępliwość, kiedy pojawia się krzywda, łamana jest godność, kiedy zniekształcana jest prawda – to typowe punkty jego głoszenia.
Legendarny dominikanin, opozycjonista antykomunistyczny, duszpasterz i wytrawny publicysta głosi chrześcijaństwo odwagi i odpowiedzialności. Dzisiaj trzeba głośno powiedzieć: nadszedł czas uznania autonomii sumienia indywidualnego człowieka.
podziw autonomii człowieka nie oznacza przyznania indywidualnemu człowiekowi prawa do dowolnego określania, co jest dobrem, a co złem – oznacza jedynie podziw, iż jest on wystarczająco przez Boga uposażony, żeby mógł odkryć (nie ustanowić, lecz odkryć!), co jest dobrem, a co złem.
Nie oznacza również nieomylności rozstrzygnięć indywidualnego człowieka. Dynamizmy, w które człowiek został zaopatrzony, mogą być osłabione i człowiek może błądzić. Dlatego rozsądek i doświadczenie każą człowiekowi sprawdzać optymalność swoich decyzji, co dokonuje się poprzez wsłuchiwanie się w świadectwo innych ludzi, a może przeważnie w świadectwo Kościoła.
