Poruszająca książka o ostatnich latach życia ks. Prof. Józefa Tischnera poprzez lata przekazywał nam mądrość ludzi gór, bo jak wiadomo greccy filozofowie to też górale. Niósł ciężkie brzemię nauczyciela solidarności.
Pokazywał, jak myśleć według wartości i jak odkrywać w spotkaniu z Drugim dramat jego człowieczeństwa. W jego specyficzny ciepły, lekko, a z czasem coraz bardziej zachrypnięty głos wsłuchiwali się wszyscy.
Aż do momentu, kiedy go stracił. Lecz wtedy również mówił – przy pomocy kartek, na których zapisywał potrzeby, swoje samopoczucie, refleksje i żarty. Za pomocą uśmiechu czy grymasu bólu. Wciąż uczył: miłości, która jest zawsze miłością do konkretnego, ludzkiego „ty", wiary wobec tajemnicy cierpienia i nadziei, która musi być wypróbowana.
Ta książka jest o nas, o naszym lęku przed śmiercią i o poszukiwaniu sensu cierpienia. … nadzieja wtedy staje się naprawdę nadzieją, kiedy jest wypróbowana. Bóg próbuje naszą nadzieję, bo nadzieja niewypróbowana jest zwykłym marzeniem.
Człowiek lubi marzyć. Lecz kiedy przyjdzie pierwsza lepsza próba, marzenia rozwiewają się jak poranne mgły. Natomiast nadzieja poprzez próbę umacnia się, staje się jeszcze mocniejsza, jeszcze głębsza. Ks.
Józef Tischner
