Dzieje naszej cywilizacji – także konsekwentnie i z zróżnicowanym wynikiem konfigurowanej wspólnoty europejskiej – podlegają nieuchronnym przeobrażeniom. Towarzyszą im, pozostające w spójnej symbiozie, procesy integracji i dezintegracji, a skala ich oddziaływań nie tylko determinuje stabilność polityczną dialektycznej Europy – owego Wschodu i Zachodu – ale i, nade wszystko, waloryzuje jej kulturowy system wartości.
Przekonani, że tylko w przestrzeni kulturowej – odrzucającej balast uprzedzeń i kreatywnie przenikającej wszelkie granice: konfesyjne czy polityczne – odszukamy miejsce na dyskurs, prezentujemy Państwu niniejszą monografię Wschód–Zachód w nieustannym dialogu.
W zamierzeniu współautorów winna ona stać się płaszczyzną – niełatwych,bezustannych i wciąż aktualnych – deliberacji, których zasadniczym i niezbędnym do ostatecznego konsensusu wyznacznikiem, obok aspektu poznawczego, jest empatia: bowiem „trzeba rozumieć […], widzieć to jeszcze za mało" [Patrząc...
2013: 57]. Pozostajemy zatem z wiarą, iż to empatia – conditio sine qua non – stanie się depozytariuszem pokojowej koegzystencji konfrontowanych obszarów Wschodu i Zachodu, a determinacja, z jaką podejmujemy się, kolejny już raz, dzieła żywej i twórczej mediacji, niechaj niesie nadzieję na korzystną przyszłość (Ze Wstępu).
